Trzy krowy patrzą na wprost, pod spodem napis uwaga! zagrożenie chorobowe. Grafika wygenerowana przez ai.

Komunikat dotyczący pierwszego ogniska choroby niebieskiego języka (BT) na terenie Polski

22 listopada 2024 roku Główny Lekarz Weterynarii poinformował o stwierdzeniu na terytorium Polski pierwszego ogniska choroby niebieskiego języka, serotyp 3 (BTV-3). Ognisko BT zostało stwierdzone w gospodarstwie utrzymującym bydło mięsne w powiecie wołowskim, województwo dolnośląskie.

Podejrzenie choroby zostało potwierdzone przez krajowe laboratorium referencyjne Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach na podstawie wyników badań laboratoryjnych przeprowadzonych w ramach monitoringu, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r. dotyczącym określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt.

Zakażenie w stadzie przebiega bezobjawowo, a zwierzęta nie wykazują klinicznych objawów choroby.

Charakterystyka choroby

Choroba nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Nie obowiązują również żadne ograniczenia dotyczące spożycia mięsa i produktów mięsnych, mleka czy wykorzystania skór oraz wełny pochodzących od przeżuwaczy.

Dla przypomnienia, choroba niebieskiego języka (Bluetongue) jest zakaźną chorobą przeżuwaczy, zarówno domowych jak i dzikich. Dotyczy bydła, owiec, kóz, a także dzikich zwierząt, takich jak sarny, jelenie, łosie, afrykańskie antylopy, wielbłądy i inne.

Chorobę wywołuje wirus z rodzaju Orbivirus (Reoviridae). Zwierzęta nie zarażają się bezpośrednio od siebie, lecz jedynie poprzez owady kłująco-ssące z rodziny muchówek, rodzaju kuczmany (Culicoides), a także przez krew lub nasienie.

Objawy

Ze względu na długi okres wylęgania choroby, objawy kliniczne mogą nie występować nawet do 60-80 dni po zakażeniu.

W przypadku ich pojawienia się, można zaobserwować:

  • gorączkę,
  • ślinotok,
  • zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej,
  • owrzodzenie opuszki zębowej i niekiedy końca języka,
  • zapalenie koronki i tworzywa racic, będące przyczyną kulawizny,
  • u krów mlecznych - łuszczenie się naskórka strzyków i tworzenie się strupów,
  • ronienia,
  • rodzenie zdeformowanych cieląt, przy czym deformacje dotyczą najczęściej głowy. Na zakażenie najbardziej podatne są płody w okresie rozwoju mózgu.

U owiec choroba może przebiegać od zakażenia bezobjawowego lub postaci przewlekłej do ostrej.

Można zaobserwować następujące objawy:

  • bardzo wysoka temperatura ciała 41-42 stopni Celsjusza,
  • spadek kondycji, posmutnienie, depresja i utrata mleczności,
  • obrzęk warg, powiek i małżowin usznych,
  • silne zaczerwienienie błony śluzowej policzków i jamy nosowej,
  • drobne wybroczyny pod śluzówką jamy ustnej i nosowej,
  • owrzodzenie warg, opuszki zębowej oraz w niektórych przypadkach języka,
  • duszność, ślinotok, obfity wypływ z nosa, początkowo surowiczy, następnie śluzowo-ropny i krwawy,
  • wymioty mogące być przyczyną zachłystowego zapalenia płuc,
  • przekrwiony, obrzękły, siny i wystający z jamy ustnej język,
  • biegunka, kał z domieszką krwi,
  • kulawizna jako następstwo zapalenia koronki i tworzywa racic,
  • możliwe zapalenie płuc i zwyrodnienie mięśni,
  • ciężarne samice mogą rodzić martwe lub zdeformowane jagnięta.

Jak zapobiegać?

Prewencja, aby chronić zwierzęta przed chorobą należy:

  • unikać zakupu zwierząt pochodzących z niewiadomego źródła i bez świadectwa zdrowia,
  • zapewnić regularne wizyty lekarza weterynarii w gospodarstwie,
  • prowadzić zwalczanie owadów w pomieszczeniach inwentarskich, w których przebywają zwierzęta.

Uwaga! O każdym podejrzeniu wystąpienia choroby należy niezwłocznie poinformować powiatowego lekarza weterynarii lub najbliższy podmiot świadczący usługi lekarsko-weterynaryjne. Zgłoszenie podejrzenia wystąpienia choroby niebieskiego języka, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jest obowiązkiem, którego niedopełnienie stanowi wykroczenie.

Tekst: Anna Wojtkowiak, dział Technologii Produkcji Rolniczej

Źródło: Główny Inspektorat Weterynarii