Fragment łąki z motylem na koniczynie

Warto zakładać wieloletnie pasy kwietne

Zmiany w przepisach w 2024 roku w zakresie bioróżnorodności dotyczącej pasów kwietnych sprawiają, że ich uprawa jest jeszcze bardziej opłacalna.

W programie rolnośrodowiskowym, sformułowanym w Planie Strategicznym Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027, zostało ujęte działanie, które ma istotne znaczenie dla bioróżnorodności krajobrazu.

Poza elementami, które ją kształtują takimi jak: oczka wodne, miedze, zadrzewienia śródpolne, torfowiska ważnym czynnikiem wpływającym na podtrzymanie życia i jej poprawy są pasy kwietne.

Stanowią one przede wszystkim ostoję dla dzikich ptaków, pająków, chrząszczy, innych owadów zapylających i małych gryzoni. Zaobserwowano przy tym, że gospodarowanie na gruntach ornych z biegiem lat – poprzez modernizację maszyn, intensyfikację upraw, zasypywanie oczek wodnych, likwidowanie rowów czy usuwanie ostoi – przyczyniły się do zmniejszenia populacji występującej w niej fauny.

Dotychczasowe zalecenia i wskazania

Zgodnie z wytycznymi wieloletnie pasy kwietne zakładane mają być na okres trzech do pięciu lat o szerokości od trzech do dwudziestu metrów. Powierzchnia wieloletnich pasów kwietnych powinna wynosić co najmniej 0,10 hektara. Odległość miedzy pasami powinna być co najmniej 50 metrów. Do wieloletnich pasów kwietnych należy wykorzystać rośliny, które stanowiąc pożytek dla owadów zapylających, ptaków. Opisane wymagania zostały ujęte w programie rolnośrodowiskowym i są zobowiązaniem pięcioletnim.

Zgodnie ze wskazaniami wieloletnie pasy kwietne zakładane powinny być wiosną lub jesienią. Określono normę wysiewu w przedziale od 15 kilogramów do 30 kilogramów. Wysiewane powinny być mieszanki roślin określone w załączniku nr 2 dokumentu. Wskazane są rośliny, które są miododajne dla owadów zapylających, przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, zalecane są rośliny nieinwazyjne i rodzime. Ważne, aby w takiej mieszance znalazły się rośliny, które są pożywieniem dla owadów takie, jak: marchew zwyczajna, krwawnik, chaber, cykoria, mak , koniczyna łąkowa.

Koszenie wieloletnich pasów kwietnych powinno być wykonywane raz do roku w terminie od 1 września do 31 października na wysokości 10 centymetrów. Co roku koszona jest tylko połowa wieloletniego pasu kwietnego czyli. Pokos należy uprzątnąć z pola.

Uwaga na zmiany

W tym roku zostały zmienione niektóre z wymagań:

  • zwiększono szerokość pasa kwietnego z 9 na 20 metrów;
  • zmniejszono liczbę wymaganych gatunków roślin w mieszankach z dziesięciu do ośmiu z załącznika do założenia pasa kwietnego;
  • zmniejszono liczbę gatunków roślin wieloletnich z sześciu do czterech z załącznika;
  • nie wymaga się już w mieszance gatunków roślin dziko rosnących dwuletnich;
  • nie uzależnia się już przyznania dopłat od udziału 50 procent gruntów ornych w stosunku do wszystkich użytków rolnych znajdujących się w gospodarstwie rolnym.

Bez zmian obowiązują pozostałe wymagania:

  • koszenie 50 procent powierzchni pasów kwietnych w terminie od 1 września do 31 października na wysokości minimalnej 10 centymetrów;
  • w następnych dwóch lata powierzchnia niekoszona musi być w dwóch innych miejscach;
  • skoszoną biomasę należy usunąć z pola.

Stawka dopłat do 1 hektara pozostała bez zmian i wynosi 3.501 zł.

 

Tekst: Anna Szafranek, Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w powiecie chodzieskim

Zdjęcie: Maciej Zimnicki, Sekcja Promocji i Wydawnictw